James Webb Uzay Teleskobu’ndan Şaşırtıcı Gözlemler
James Webb Uzay Teleskobu (JWST), erken evren hakkında gerçekleştirdiği muazzam gözlemlerle bilim camiasını bir kez daha büyüledi. Teleskobun sağladığı verilerle yapılan son bir araştırma, galaksilerin çoğunun aynı yönde döndüğü fikrini ortaya koyarak mevcut evren anlayışımıza meydan okuyor. Bazı bilim insanları, bu sıra dışı bulguların, evrenimizin devasa bir kara deliğin içinde bulunabileceğine dair çarpıcı ipuçları sunduğunu öne sürüyor.
JWST’nin yüksek çözünürlüklü gözlemleri, astronomların Büyük Patlama’dan yalnızca 300 milyon yıl sonra ortaya çıkmış galaksilerden yayılan kızılötesi ışığı tespit etmelerine olanak tanıdı. Bu, daha önce hiçbir teleskobun yapamadığı kadar geçmişe bakarak evrenin ilk dönemlerine ışık tutan bir başarı olarak nitelendiriliyor. JWST’nin sağladığı veriler, galaksilerin oluşum süreçleri ve süper kütleli kara deliklerin bu kadar büyük hale nasıl geldiği gibi önemli sorulara yanıt arayışını destekliyordu. Ancak bu gözlemler, beklenmedik bir keşfi de beraberinde getirdi.
Erken Evren Galaksilerinin Analizi
Kansas Eyalet Üniversitesi’nden bir araştırma ekibi, JWST verilerini inceleyerek erken evrenden kalan 263 galaksiyi analiz etti. Galaksilerin net görüntüleri, dönüş yönlerini detaylı bir şekilde ölçme imkanı sundu. Mevcut evren modelleri, galaksilerin dönüş yönlerinin rastgele dağılmasını öngörmesine rağmen, ekip bu dönüş yönlerinde dikkat çekici bir düzenlilik tespit etti. İncelenen galaksilerin %60’ının saat yönünde, %40’ının ise saat yönü tersine döndüğü belirlendi. Araştırmanın lideri Doç. Dr. Lior Shamir, bu farkın analiz için özel bir bilgi veya beceriye ihtiyaç duymadan gözlemlenebileceğini ifade etti. “James Webb’in gücüyle, herkes bunu görebilir,” diyen Shamir, bulguların oldukça belirgin olduğunu vurguladı.
Gizemli Yönelimlerin Olası Açıklamaları
Bu ilginç asimetriyi açıklamak için araştırmacılar birkaç hipotez geliştirdi. Bunlardan biri, evrenin oluşumunda kozmolojik ölçekli bir eksenin varlığıdır. Ekip, galaksilerin dönüş yönlerinin bu eksen etrafında hizalanmış olabileceğini öne sürdü. Bu durum, evrenin erken dönemlerinde daha düzenli bir yapıya sahip olduğunu, zamanla ise daha kaotik bir hale geldiğini gösteriyor olabilir. Ayrıca, elipsoidal evren veya izotropik enflasyon gibi daha önce önerilen bazı kozmolojik modellerle de uyumlu bir şekilde değerlendirilebilir.
Daha dikkat çekici bir hipotez ise, evrenimizin daha büyük bir kara deliğin içinde bulunuyor olabileceği. Bu “kara delik kozmolojisi” teorisine göre, evren bir kara deliğin içinde doğmuş olabilir ve bu durum, evrenin dönen bir yapı olmasını açıklayabilir. Ancak, bu tür bir açıklamanın sağlam bir şekilde desteklenmesi için çok daha fazla kanıta ihtiyaç vardır. Bir diğer olasılık ise Doppler kayması etkisiyle ilgilidir. Samanyolu’nun dönüş hızı, galaksilerin algılanan parlaklıklarını etkileyebilir ve bu durum, tersi yönde dönen galaksilerin daha sık gözlemleniyor gibi görünmesine yol açabilir. Eğer bu etki düşündüğümüzden daha büyükse, galaksi dönüşleri yanı sıra evrenin genişleme hızı ve mesafe ölçümlerinin de yeniden gözden geçirilmesi gerektiği anlamına gelebilir.
Yeni Soruların Ortaya Çıkışı
Bu çalışma, evrenin yapısına dair yeni soruları gündeme getiriyor. Özellikle galaksi dönüşlerindeki bu düzenliliğin evrenin temel özellikleriyle ne kadar örtüştüğü ve gelecekte yapılacak gözlemlerle bu sorulara ne ölçüde yanıt bulunabileceği büyük bir merak konusu. Şu anki verilerin doğrulanması veya çürütülmesi için daha fazla gözlem yapılması gerekmektedir. Araştırma sonuçları, prestijli bilim dergisi Monthly Notices of the Royal Astronomical Society‘de yayımlandı. Bu çalışmanın yalnızca kozmoloji alanına değil, aynı zamanda evrenin anlaşılmasına yönelik yeni perspektifler kazandıracağı kesin.
