Yeni bir araştırma, Ay’ın jeolojik açıdan düşündüğümüzden çok daha dinamik olabileceğine dair önemli kanıtlar sunuyor. Uydumuz olan Ay, yüzeyinde geniş ve düz alanlar olarak bilinen “mares” ile kaplıdır. Bilim insanları, bu mares’lerin uzun zaman önce oluştuğunu ve Ay’daki jeolojik aktivitenin çoktan sona erdiğine inanıyorlardı. Ancak son yıllarda, Ay’ın (nispeten) yakın geçmişte bazı jeolojik aktivitelerin gerçekleşmiş olabileceğine dair ipuçları ortaya çıkmaya başladı.
Yeni çalışmada, araştırmacılar Ay’ın ne kadar yakın zamanda aktif olduğunu belirlemeye yönelik bir değerlendirme gerçekleştirdiler. Bu süreçte, gelişmiş haritalama ve modelleme tekniklerini kullanarak Ay’ın uzak tarafında daha önce bilinmeyen 266 sırtı tanımladılar. Sırtların yaşlarını tahmin edebilmek için ekip, çevredeki kraterleri saymaya başladı. Bilim insanları, “Bir yüzeyde ne kadar çok krater varsa, o yüzey o kadar eskidir; çünkü yüzeyin daha fazla krater biriktirmek için daha fazla zamanı vardır.” ifadesiyle bu süreci özetlediler. Sırtların etrafındaki kraterleri inceleyerek ve bazı sırtların mevcut çarpma kraterlerini kestiğini gözlemleyerek, bu arazilerin son 160 milyon yıl içinde tektonik olarak aktif olduğunu düşündüklerini belirttiler.
Meteor çarpma kraterleri aracılığıyla elde edilen verilere göre, bu sırtlar, çevrelerindeki bölgeden belirgin bir şekilde daha gençti. Bu durum, beklenenden daha yeni bir oluşumun göstergesi olarak kabul ediliyor. Araştırma ekibi, küçük mare sırtlarının (SMR’ler) Ay’ın yakın tarafında bulunan benzerlerine çok yakın özellikler taşıdığını keşfetti. Bu bulgu, benzer bir oluşum mekanizması tarafından yaratıldıklarını işaret ediyor.
Ekip, bu jeolojik oluşumların Ay’ın soğuyarak küçülmesine ve Ay’ın yörüngesindeki değişikliklere bağlı olduğunu öne sürüyor. Bu konunun ilginç olmasının yanı sıra, daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyuluyor. Araştırma ekibi, Ay’a yapılacak yeni görevlerin, Ay’daki jeolojik aktivite ve bu aktivitenin günümüzde devam edip etmediği konusunda önemli yanıtlar sağlamasını umuyor.
